Kanatların varsa düşmezsin.

Kanatların varsa düşmezsin.
 Mutluluğun gerçekten memnun olmak olduğunu bilirsen birşeyden yada birşeylerden; üzemez seni başka neden. Mesela.. Özgür bırak içinde ki nefreti, yahut kırgınlıkları. Üfle gitsin. El salla arkasından. Saatlerce düşüneceğin-sorgulayacağın herşeyi bırak kenara. Eğer olmayacağı varsa uğraşma oldurmak için o çok istediklerini bile. Sabretmen gereken her yerde sabret. Özür dilemen gereken yerde kibirlenme. Ve dene.. İnsanları, seni sevenleri. Sevdiklerini.
 İzin ver seni kırmalarına, saymalarına sövmelerine izin ver. İzin ver ki, görebilesin tüm gizlenenleri. Ama sen kimseyi öteleme. Öfkeyle kalkıp zararla oturacağına gülümse. Ne güzel değil mi? Sana zarar veren herşeyi uğurlamak tebessümle. Nefret etmeden, barışla.. Varsa kanatların, düşmezsin.
 Belki uğradığın bütün dallar kırılır, çürür, dökülür ama.. Seni bekleyen bir ağaç daha mutlaka bulursun...