Kötü karakterli bir genç
varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermis. " arkadasların ile
tartısıp kavga ettigin zaman her sefer bu tahtaperdeye bir çivi çak" demis.Genç,
birinci (ilk) günde tahtaperdeye 37 çivi çakmıs. sonraki haftalarda kendi
kendine kontrol etmeye çalısmıs ve geçen her günde daha az çivi çakmıs.Nihayet
bir gün gelmis ki hiç çivi çakmamıs. Babasına gidip söylemis. Babası onu yeniden
tahtaperdenin önüne götürmüs. Gence "bugünden baslayarak tartısmayıp kavga
etmedigin her gün için tahtaperdelerden bir çivi çıkart (sök)"demis.Günler
geçmis. Bir gün gelmis ki her çivi çıkarılmıs. Babası ona "aferin iyi davrandın
ama bu tahtaperdeye dikkatli bak. Artık çok delik var. Artık geçmisteki gibi
güzel olmayacak" demis. Arkadaslarla tartısıp kavga edildigi zaman kötü
kelimeler söylenilir. Her kötü kelime bir yara (delik) bırakır. Bir çatalı bir
arkadaşına sokabilirsin ve çıkartabilirsin, Arkadasına bin defa kendisini
affettigini söyleyebilirsin ama bu delik aynen kalacak(kapanmayacak). Bir
arkadas ender bir mücehver gibidir. Seni güldürür yüreklendirir sen ihtiyaç
duydugunda yardımcı olur seni dinler sana yüregini açar" demis.